Waar komt anijshoning vandaan?
Anijshoning is vooral te vinden in streken waar anijsplanten of verwante kruiden groeien. Dit kan variëren van bepaalde delen in Zuid-Europa en het Middellandse Zeegebied, tot gebieden in Noord-Amerika waar anijshyssop in het wild groeit of geteeld wordt. De beschikbaarheid van anijshoning is doorgaans beperkt, omdat anijs niet overal op grote schaal gekweekt wordt. Het resultaat is dan ook een relatief exclusieve en minder bekende honingsoort.
Eigenschappen van anijshoning
Qua kleur is anijshoning meestal licht tot medium amberkleurig. De textuur kan vloeibaar beginnen, maar na verloop van tijd kristalliseert de honing langzaam en wordt hij dikker. De smaak is zoet met een kenmerkende anijsachtige ondertoon die aan drop doet denken. Net als andere honingsoorten bevat anijshoning natuurlijke enzymen, antioxidanten en een variatie aan vitamines en mineralen, afhankelijk van de grond en het klimaat waarin de anijsplanten groeien.
Wat is de calorische waarde van anijshoning
Honing bevat gemiddeld zo’n 300 tot 330 kilocalorieën per 100 gram, en anijshoning vormt hierop geen uitzondering. De exacte waarde ligt vaak rond de 305 kilocalorieën per 100 gram. De meeste calorieën zijn afkomstig van natuurlijke suikers zoals fructose en glucose. Hoewel deze honing een unieke smaak heeft, is het, zoals bij elke honingsoort, aan te raden om er met mate van te genieten als je op je calorie-inname let.
Wat zijn toepassingen voor anijshoning
Door de herkenbare anijssmaak is deze honing uitermate geschikt voor gebruik in warme dranken, zoals thee of warme melk, waarbij de subtiele dropsmaak goed tot zijn recht komt. Daarnaast kan anijshoning worden toegevoegd aan baksels, desserts en zelfs hartige gerechten die een licht kruidige twist kunnen gebruiken. Denk ook aan een honing-mosterd- of honing-sojasaus, waaraan anijshoning een verrassend aroma kan geven. Voor fijnproevers is het ook heerlijk om gewoon een lepeltje anijshoning te proeven of te smeren op een vers stuk brood.